ရဟန္းတပါး၏ ထိတ္လန္ ့မႈ႕

ရဟန္းတပါး၏ ထိတ္လန္ ့မႈ႕
----------------------------------
ယခင္က သံဃာေတြ တစ္ႏွစ္ငါးေသာင္းခန္႔
လူထြက္တယ္ သံဃာေတြေလ်ာ့လာတယ္
ိနယ္ျမိဳ႕စာသင္တိုက္ေတြမွာ သံဃာမရွိေတာ့ဘူးလို႔
ပါးစပ္ေျပာနဲ႔လဲၾကားရ fbမွာလဲ ေတြ႔ရနဲ႔
ေတြ႔ရၾကားရေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မျဖစ္သလိုပါပဲ

ဒီေန႔ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးႏွင့္အတူ ေမာ္လျမိဳင္က ေက်ာင္းတိုက္တစ္တိုက္ေရာက္ခါမွ
ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳျပီး ႀကီးစြာထိတ္လန္႔မိပါရဲ႕
မိမိေရာက္ရွိေသာ ေက်ာင္းတိုက္သည္
ယခင္က သံဃာ ရာနဲ႔ခ်ီရွိေသာ စာသင္တိုက္တစ္ခု
လြန္ခဲ႔ေသာ သံုးေလးႏွစ္ခန္႔ကမွ ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာလိုက္တာ ဒီႏွစ္ သံဃာအေရအတြက္ ဆရာေတာ္အပါအဝင္
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမျပည့္ေတာ့ဘူး တဲ့
ေက်ာင္းတိုက္အေဆာက္အဦးျပည့္စံုလြန္းသည္
ခံ႕ျငားထည္ဝါသည္
သို႔ေသာ္ ေနမည့္သံဃာမရွိေတာ့
ေက်ာင္းႀကီးေအာက္ ဝင္ၾကည့္ေတာ့
လူမေနသည့္ ကုဋင္ ေတြက အျပည့္
လက္ခ်ိဳးေရတြက္ၾကည့္ေတာ့
ကုဋင္ ၄၅ လံုး ရွိသည္
သို႔ေသာ္ တစ္လံုးမွ ေနမည့္သူမရွိ
ေၾသာ္ တို႔သာသနာေတာ္ေတာ္ေလ်ာ့သြားပါလား
တို႔ေတြ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ရေတာ့မယ္လို႔
ခံယူမိပါသည္
ကုဋင္ေတြၾကည့္ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြၾကည့္ျပီး
မိမိေတာ့ ေသြးပ်က္လုမတတ္ ထိတ္လန္႔မိသည္
ဒီေရွ႕ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြမွာေတြျမင္ေယာင္မိေသးသည္
ဘယ္လိုကုစားၾကမွာလဲ?
ဘယ္လိုအေျဖရွာၾကမွာလဲ?
ပရိယၱိကြယ္ရင္ သာသနာ ကြယ္ပါျပီ
သာသနာကြယ္ရင္
အားလံုးအပါယ္ဆင္းၾကရပါျပီ
အဓိက ကေတာ့
အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြေရာ
ရဟန္းသံဃာေတြေရာ
တပည့္ေတြေရာ
အားလံုးေပါင္းျပီး
ေျဖရွင္းမွ ရေတာ့ မွာမို ့
အားလံုးေပါင္းျပီး
ဘုရားရွင္သာသနာေတာ္ကို
ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကပါလို ့
ဆႏၵျပဳလိုက္ပါရေစ